Z ramienia publicznego zajmuje się zasobami, zarządzaniem oraz upowszechnianiem kultury, ochroną zabytków, a także kształtowaniem otoczenia. Między innymi w latach 1991–1999 był Miejskim Konserwatorem Zabytków w Cieszynie. Dzięki stworzeniu i zastosowaniu przezeń prekursorskiej wówczas metody w dziedzinie ochrony zabytków, interdyscyplinarnie łączącej działania i zagadnienia konserwatorskie, socjologiczne i społeczne oraz planistyczne, udało się w dużym stopniu odzyskać i utrwalić historyczny i oryginalny charakter Cieszyna, co miało także widoczny wpływ na jakość przestrzeni publicznej. Dzięki temu miasto stało się przykładem naśladowanym w zakresie nowych rozwiązań konserwatorsko-architektonicznych w regionie, a także poza nim. Natomiast w zakresie naukowo-badawczym jest współodkrywcą części średniowiecznego systemu obronnego na Wzgórzu Zamkowym w Cieszynie, w tym zwłaszcza cylindrycznej wieży tzw. ostatecznej obrony z XIII wieku. Odkrycie to ma znaczenie w zakresie stanu badań nad historią architektury w Polsce.
